Βερώνη-Γεννάδη, Αικατερίνη

(Κωνσταντινούπολη 1870 – Αθήνα 1955). Ηθοποιός του θεάτρου. Άρχισε τη θεατρική της σταδιοδρομία σε νεαρή ηλικία, παίζοντας στην Κωνσταντινούπολη διάφορους ρόλους μαζί με τα αδέλφια της Θεμιστοκλή, Δημήτριο και Σμαράγδα. Το 1885 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, στη σκηνή του θερινού θεάτρου Απόλλων, μαζί με τον θίασο του Δημοσθένη Αλεξιάδη, παίζοντας τον ρόλο της Αδριανής Καρδοβίλης, ηρωίδας του μυθιστορήματος Ο περιπλανώμενος Ιουδαίος. Η εμφάνισή της αυτή, που προκάλεσε τα επαινετικότατα σχόλια του Δ. Καμπούρογλου στη Νέα Εφημερίδα, την έκανε γνωστή στο ευρύτερο κοινό της Αθήνας και αποτέλεσε την πρώτη μεγάλη επιτυχία της θεατρικής της σταδιοδρομίας. Στη συνέχεια, η Β. επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη και το 1889 συγκρότησε θίασο, με τον οποίο εμφανίστηκε στη Σμύρνη. Πραγματοποίησε έπειτα μεγάλη περιοδεία και το 1892 ξαναήρθε στην Ελλάδα και εμφανίστηκε αρχικά στην Πάτρα και μετά στην Αθήνα. Στο μεταξύ, ο Γεώργιος Γεννάδης εγκατέλειψε τον διπλωματικό κλάδο και έγινε ηθοποιός και σύζυγός της. Συγκρότησαν θιάσους και πραγματοποίησαν επιτυχείς περιοδείες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τo καλλιτεχνικό ζευγάρι συνεργάστηκε για λίγο διάστημα και με το Βασιλικό Θέατρο (αργότερα, Εθνικό) από το οποίο αποσύρθηκε το 1914. Ο Γεννάδης συνέχισε τότε την πολιτική του σταδιοδρομία και διετέλεσε για μερικά χρόνια διοικητής της Μυτιλήνης. Πήγε έπειτα στην Κωνσταντινούπολη, όπου η σύζυγός του πραγματοποίησε αρκετές έκτακτες εμφανίσεις. Η τελευταία εμφάνιση της Β.-Γ. έγινε το 1934 στη Μυτιλήνη με τη Φαύστα του Δημ. Βερναρδάκη. Το όνομα της Β.-Γ. συνδέθηκε με τη διαμάχη της με την επίσης αξιόλογη ηθοποιό Ευαγγελία Παρασκευοπούλου, που οφειλόταν σε καθαρά ανταγωνιστικούς επαγγελματικούς λόγους. Η διαμάχη μεταξύ Βερωνιστών και Παρασκευοπουλιστών επισκίασε, για αρκετό χρονικό διάστημα, ακόμα και την αντίθεση μεταξύ των οπαδών των πολιτικών Τρικούπη και Δεληγιάννη.